Station Kampen-Zuid, kwart over zeven in de morgen. De eerste stralen van de zon strelen mijn gezicht.
Alhoewel ik me net bedenk dat aanvallen een beter woord is. Geïrriteerd zoek ik mijn zonnebril. Zo’n zwarte van plastic. Ik ben een fanatiek zonnebrillensloper, daarom kies ik voor plastic.
Goedgemutst stap ik in de vertraagde trein en zie dat het alweer zo druk is. Zitplaatsen zijn ‘s ochtend zeldzaam, toch weet ik er één te bemachtigen.
Amsterdam-Centraal, het lijkt nog ver weg wanneer ik door het polderlandschap cross.
Om de tijd te doden pak ik een boek van Bernlef uit mijn tas. ‘Hersenschimmen’.
De mevrouw voor me kijkt me fronsend aan, ik schat haar zo een jaar of tachtig.
Ja mevrouw, sommige jongeren lezen nog wel in de trein. En deze jongen leest literatuur.
Misschien heb ik haar leeftijd toch verkeerd geschat. In ieder geval pakt ze haar mobiele telefoon. Een old school onverwoestbare Nokia uit 2000. Toch moet ik toegeven dat ook zij best ‘modern’ is.
Ik zie mijn eigen oma nog niet lopen met mobiele telefoon.
Verderop zie ik gelukkig ook nog een man lezen. Helaas een E-Reader.
Een E-Reader, u weet wel. Zo’n elektronisch tablet met boeken erop. Waarschijnlijk allemaal illegaal gedownload.
Meneer, er gaat toch niets boven de geur van een tastbaar boek! Ik mag dan wel van de ‘nieuwe, moderne’ generatie zijn, zo’n E-Reader gaat mij zelfs te ver!
Mevrouw, meneer kijk om jullie heen in deze fucking overvolle trein! Overal smartphones, laptops en tablets.
Koop een boek! En ga lekker lezen tijdens het reizen!
Wie weet overkomt dan ook jou dat geluksgevoel van “Hee, dat boek heb ik ook gelezen!,” terwijl die aantrekkelijke treinreiziger tegenover jou je diep in de ogen kijkt…
Vincent Corjanus blogt 