Het is alweer een tijdje geleden dat ik in de pen klom voor een blog, waarvoor mijn nederige excuses. Soms is de inkt even op en daarnaast heb ik een lichte vorm van hoogtevrees, het is niet altijd een gemakkelijke klim. Maar hier ben ik weer en ik moet zeggen dat het uitzicht verdomd mooi is.
Ik zit in mijn gemakkelijke oude opa stoel. Zo’n whisky-sigaar-en om half 10 gaan slapen- stoel. Een glaasje whisky sla ik niet af, ik ben al 2 jaar gestopt met roken en half 10 is het ook al geweest. Ik heb deze stoel bij een lokale kringloopwinkel op de kop getikt. Het was liefde op het eerste gezicht. Het zat zo bijzonder goed, dat deze meteen op een steekwagen meeging naar mijn kamertje in Zwolle. Nu zit ik daar, te luisteren naar de nieuwe Paul McCartney. Wat een plaat. Deze man heeft zojuist zijn allermooiste album in 20 jaar tijd afgeleverd. Het ideale medicijn voor de koude, tochtige herfstdagen.
Zwolle
De oplettende lezertjes zagen dat ik in de vorige alinea het woord ‘Zwolle’ al liet vallen. Ik had zelf ook niet verwacht dat ik mijn geliefde Kampen in mei zou verlaten. Tijden veranderen en wij veranderen mee, dat is niet erg, tenminste wat mij betreft niet. Ik zocht een nieuwe plek, nieuwe inspiratie en meer lucht. Kampen is prachtig, maar het werd mij toch echt te klein in meerdere opzichten. Daarnaast is vanaf Zwolle alles makkelijker te bereiken. Het is meer een afsluiting van een bijzonder fijne tijd waarin ik de allermooiste mensen heb leren kennen. Een dankbaar gegeven. Gelukkig spreek ik deze mensen nu ook nog en dat terwijl ik naar Zwolle ben verhuisd. Ze moeten me wel heel aardig vinden.
Nieuwe muziek
Met The Poetry and Musica Tour ga ik nog drie gigs doen, waaronder eentje in België. Ik ben benieuwd hoe het optreden bij onze lieve zuiderburen gaat zijn, het is toch weer een nieuw stapje op glad ijs. Ik heb nooit leren schaatsen, maar ik gebruik mijn gitaar wel als slee. Samen met mijn goede vriend Jelmer, alias de alleskunner, ben ik de studio ingedoken om nieuwe liedjes van de P&M Tour op te nemen. Afgelopen zomer was ik een weekend bij hem in het noorden van Friesland. De sfeer was zo chill, dat alles eigenlijk vanzelf ging, de omgeving werkte daar natuurlijk behoorlijk aan mee. Ik verwacht dat eind dit jaar of begin volgend jaar er iets nieuws gaat uitkomen, het liefst in cd-vorm. Het idee is eng, het is iets wat ik nog niet eerder had gedaan. Tenminste niet zover ik weet. Het is een kinderwens geweest om ooit je eigen schijfje in handen te hebben, net als een boek overigens, want dat wilde ik ook. Dat laatste is nu vijf keer gelukt, nu dat andere nog maar eens proberen. Maar niet meteen vijf albums, dat zou een overkill zijn. Dat doe ik jullie en mezelf niet aan.
Optreden en nieuwe dichtbundel
Volgend jaar januari doe ik (voorlopig) mijn laatste optreden, om daarna een kleine pauze in te lassen. De combinatie is vrij heftig met daarnaast nog studeren etc. Maar je krijgt er zoveel voor terug, dat het beslist de moeite waard is Sowieso voelt het heel gek, dat ik dit soort dingen mag doen. Mijn gedichten voordragen, mijn liedjes zingen op podia, terwijl het publiek (meestal) luistert.
Ik kreeg al meerdere appjes dit najaar: ‘’Wanneer komt er een nieuw boek?’’ Vandaag nog niet, morgen ook niet, volgend jaar misschien wel. Het wordt conceptueler, meer samenhangend. Een verhaal verteld door middel van een koord van gedichten. De vraag is alleen waar je de schaar gaat zetten.
Tot slot van deze late avondblog nog even paar tips voor de herfstdagen. Mocht je opzoek zijn naar een tof boek, een vet album of een goede film.
Muziek: Mike Scott – Still Burning, Spinvis – Trein Vuur Dageraad, Nits – Ting, Bob Dylan – Time out of my mind, Pink Floyd – Animals, Henny Vrienten – En toch, Paul McCartney – Egypt Station
Boek: Remco Campert – Een liefde in Parijs, Harry Mulisch – Zwart Licht, George Orwell – 1984, Simon Vestdijk – Ivoren Wachters
Film: Operation Finale, Michael Collins, Equals, Sing Street, The Girl in the Café
Vincent Corjanus blogt 